2e kerstdag en dag 74

En toen waren de kerstdagen voorbij, net als bij jullie. Allemaal fijne dagen gehad? The day after, 2e kerstdag, werd een dag van uitbuiken, lezen, met een pontje over naar een ander eiland voor een wandelingetje, pizza eten, drankje doen met de gastheren en slapen. Vandaag was het weer tijd voor actie. Op weg naar HaHei voor een kajak tour van drie uur naar de Cathedral Cove. Het was mooi weer, we hadden enige ervaring, een uurtje langer kajakken dan de vorige keer moet dan kunnen. We waren ruimschoots op tijd, zeg gerust: veel te vroeg, maar er was een prima strand om op te zitten of om alvast een duik te nemen in de oceaan. Voordat je een kajak ingaat moet je eerst een spatzeil aan die je aan de kajak moet bevestigen zodat de golven, het water, buiten de kajak blijft. Natuurlijk een reddingsvest voor als je uit de kajak in het water beland, zeg maar voor degene die er echt niets van bakken. Toen we er helemaal klaar voor waren begon het te regenen, enorme donkere wolken boven ons en dan is het zomaar koud. Niet getreurd, een regenjas eronder die tegen water kan en zo konden we dan toch het water op. De golven waren een stuk hoger dan de vorige keer maar we roeiden ons er dapper doorheen. Naar de Cathedral Cove, een prachtig, door schelpengruis roze getint strand, met aan de zuidkant een enorme rotspartij. Daar uit de kajak gestapt want door de golven is bij Cathedral Cove een natuurlijke rotsboog ontstaan. Je kan alleen onder deze boog doorlopen naar het andere ’droom’ strand als het eb is en dat is geweldig wanneer je van het ene strand naar het andere loopt door die rotsboog. Ook delen uit de film Narnia zijn hier opgenomen. Na dit korte wandelingetje, gingen we weer terug, het weer was inmiddels weer prima. Na de heerlijk kajaktocht zijn we op de terugweg gestopt bij de Hotwater Beach. Wanneer je op het strand een gat graaft totdat je bij het water bent dan is dat warm. Van afstand zie je al stoomwolken over het strand gaan. We zijn gaan kijken maar dat was niets voor ons. Ten eerste hadden we geen schep bij ons en dat is noodzakelijk om bij het water te komen en ten tweede leek het wel alsof er een aardbeving had plaats gevonden. Grote hopen zand, mannen die druk aan het graven waren, vrouwen die erom stonden te kijken en als er dan iets water in de kuil lag kwam het niet verder dan je enkels. We hebben dit even aanschouwd en zijn toen terug gereden naar Whitianga om bij de Griek een hapje te gaan eten. Een heerlijke dag met ietwat meer actie dan gisteren.