dag 36 en 37

Even met terugwerkende kracht de dagen en foto's op een rij. Nadat ik het laatste verslag had geschreven en bezig was met de foto's ging het licht, in dit geval de wifi, uit en was ook niet meer aan te krijgen. Na de four wheel drive tour wisten we wat we nog niet gezien hadden. Zondag zijn we 's morgens gaan wandelen, één van de tochten rondom het park die er in verschillende moeilijkheden waren. We kozen de 7 km en ik zie jullie gniffelen en denken: maar 7 km? Jawel die was al moeilijk genoeg want een gewoon wandelpad zijn we niet tegen gekomen, het was klimmen en klauteren op rotsen, keien, stenen en gruis. Op één van de foto's is goed te zien hoe een wandelpad eruit ziet. Wanneer je wandelt zie je de kangoeroe's liggen in de schaduw van een boom(pje). Ze kijken op, stellen zich voor (ha,ha) en gaan dan weer rustig verder doezelen. Zie foto. 's Middags heerlijk gelezen op de veranda en 's avonds een maaltijd(je) gemaakt en genuttigd. Kokend water en wat poeder erbij en we hadden een heerlijke risotto. De volgende dag gingen we wandelen in Wilpena Pound, een bergketen die in een cirkel loopt en maar één ingang heeft. Je loopt dan als het ware in de kom. Wederom de route van 7 km gekozen. Het advies was om 's morgens op tijd te lopen daar de temperatuur snel oploopt tot ver boven de 30 graden. Om 9.00 uur gingen we op pad, eerst was er nog beschutting van bomen en was het redelijk vlak, maar toen kwam er een grote klim en wat heb ik afgezien! Ik ben nou eenmaal niet geboren als klimgeit, bloed, zweet en tranen maar.... ik heb de top bereikt. Jos was er al lang en volledig uitgerust. Wat bijzonder was waren de kreken en geulen. Het heeft al maanden niet geregend dus alles is gortdroog en in de kreken is geen water te bekennen. Jaren geleden heeft er een enorme brand gewoed in dit gebied en de grond was zo heet dat de boomwortels werden beschadigd. Een jaar later was er veel regen en kolkte het water door de kreken en complete, grote bomen knakten als lucifersstokjes om. op een foto liggen de boomstammen op een hoop. Na de klim en het lezen van de informatie weer terug naar beneden, afdalen kan ik wel redelijk snel, en de middag doorgebracht met wassen. Na 5 weken was het wel eens tijd om alles te wassen en te drogen en met deze hoge temperaturen droogt het terwijl je het ophangt. In het park lopen ook vele schapen, veelal het merinosschaap, zij gedijen goed op schraal grasland. Door de droogte is het aantal schapen inmiddels gehalveerd van 3000 naar 1500. Tijd voor een buitje regen zou ik zeggen alhoewel er niet veel kans op is in deze tijd van het jaar, de zomer staat voor de deur.