dag 47

St Itas Guesthouse, waar we afgelopen nacht geslapen hebben, was ooit een Katholieke school. De lokalen worden nu gebruikt als eet- en relax ruimtes. De slaapkamers waren voorheen de kamers van de nonnen die bij de school woonden. Een schitterende tuin met heel veel rozen die volop in bloei stonden. Na het ontbijt zijn we vertrokken, we hadden zo'n 300 km te gaan tot Dunedin. De eerste honderd km leek het alsof we in Nederland reden; vele groene weilanden met schapen of zwart/witte koeien. Een klein verschilletje: Het waren enorme percelen groene weiden met heel veel koeien en schapen, oneindig veel. Het lijkt me dat het hier voor boeren een walhalla moet zijn. De grens tussen de weilanden wordt hier niet met een hekje of zoals bij ons met een sloot aangegeven, nee aan de metershoge coniferenhagen of bomenrij zie je verschillende percelen. Langzamerhand werd de omgeving heuvelachtig en zagen we nog wel schapen maar weinig koeien meer. In Oamaru gestopt voor een wandeling en een lunch. Voor de 1e keer deze vakantie een kerk van binnen bekeken. In Australië zagen we niet veel kerken of als ze er wel waren zaten ze dicht. Deze Anglicaanse Kerk was bijzonder daar er op de gebrandschilderde ramen namen stonden van soldaten die waren omgekomen in een oorlog. De familie van deze slachtoffers heeft zelf de ramen betaald. Zowel hier als bij de Aussies zie je In iedere plaats een monument ter nagedachtenis van de oorlogsslachtoffers.
Na de uitgebreide stop doorgereden naar Dunedin. Dunedin is de Schotse naam voor Endinburg en is dan ook gesticht door de Schotten. Dat zie je overal in het straatbeeld terug tot een man in een kilt aan toe.
Als we geluk hebben gaan we hier o.a. pinguïns zien. Heel veel bijzondere beesten kent Nieuw-Zeeland niet in tegenstelling tot Australië.
Ook Nieuw-Zeeland werd ontdekt door een Nederlander. Op 13 december 1642 zag Abel Tasman als eerste Europeaan ooit het Zuidereiland van Nieuw-Zeeland. Op 19 december kwam hij aan bij het Noordereiland maar daar werd hij aangevallen door een groep vijandige Maori's, die enkele van zijn manschappen doodden. Het nieuw ontdekte land werd door A. Tasman eerst 'Statenland' genoemd. Later noemde men dit Nieuw-Zeeland. En waarom Nieuw-Zeeland? Het had ook zomaar een andere Nederlandse naam kunnen krijgen. Het land werd genoemd naar de Nederlandse provincie Zeeland, een provincie waar vele Nederlandse zeehelden vandaan kwamen. (aldus Wikipedia) Abel Tasman gaf het advies om niets te doen met het nieuw ontdekte land daar er alleen maar 'wilden' woonden. En wie kwam toen langs zeilen? Jawel, James Cook. Hij sloot vriendschap met de Maori's en tekende samen met de Maori's het Verdrag van Waitangi op 6 februari 1840. En daardoor werd Nieuw-Zeeland een Engelse kolonie. Na deze geschiedenisles is het tijd voor de foto's. De foto's zijn gemaakt in Oamaru, een plaats aan de oostkust.