dag 48

Lieve mensen in Nederland, ik heb medelijden met jullie. Vorst, ijzel en kou treft u allen en ik durf het bijna niet neer te schrijven maar wij hadden vandaag heel veel zon en 24 graden en dat aan zee betekent: verbrandingsgevaar van lijf en leden wanneer je niet goed smeert met zonnebrandcrème. Vanmorgen gestart met een heerlijk ontbijt gemaakt door de heer des huizes. Jawel we zitten wederom in een bed&breakfast. Daarna een flinke strandwandeling gemaakt. De zee was onstuimig, genieten dus voor de kite-surfers. Daarna doorgereden naar het schiereiland Otago waar de zeeleeuwen en pelsrobben aan de kust lagen te genieten van de zon. Er was een kolonie zeemeeuwen, niet normaal hoeveel herrie die kunnen maken, en dan hebben we het nog niet over de hoeveelheid uitwerpselen. Een riskante onderneming om daar te wandelen. Voor het eerst werden we tijdens het rijden d.m.v. borden gewaarschuwd voor pinguïns op de weg. Aan het eind van de middag gingen we met een gids op weg naar een gebied waar de pinguïns 's avonds uit het water het strand opkomen. Wanneer ze weten dat er mensen zijn komen ze het water niet uit. Daar hebben de medewerkers van het pinguïn onderzoekscentrum iets op gevonden. Ze hebben meterslange loopgraven gegraven, met een soort dak van natuurlijk materiaal, waar we in moesten lopen. Er zit een gleuf op ooghoogte waar je doorheen kan kijken. Zo ziet de pinguïn je niet of nauwelijks maar wij zien hen wel, als ze tenminste het water uit willen komen. De geeloog-pinguïn, een zeldzame soort, en de blue pinguïn komen hier voor. Een aantal gasten, die ook meeliepen, hadden uitgebreide film- en fotoapparatuur meegenomen met en zonder standaard. Wij hadden alleen een mobiele telefoon. De verrekijker hadden we in de auto laten liggen. Achteraf gezien niet zo handig want die geeloog-pinguïn is niet zo groot en moeilijk te zien. En toen als een soort soldaten door de loopgraven, zachtjes praten en vooral goed kijken. Jaahh, we hadden geluk, er kwam zo'n zeldzame pinguïn het strand op. Iedereen raakte opgewonden, de gids wist niet waar hij het zoeken moest en wij niet waar we moesten kijken. Uiteindelijk kwam zo'n beestje dan toch dichterbij en kon ik een foto maken. De andere apparatuur ratelde en pruttelde om ons heen, complete animatiefilmpjes werden er gemaakt. Het was toch wel bijzonder, de excursie duurde een uur langer dan gepland en wij waren getuige van dit wonderbaarlijk schouwspel. Op de foto's is de pinguïn te zien, de andere twee pinguïns op de foto zaten in de ziekenboeg, de pinguïn opvang. Op het strand lagen ook zeeleeuwen, op de foto lijken het net verbrande worstjes. Dit waren vrijgezelle mannen die niet welkom waren bij de kolonie, stelletje sufferds! Overdag slapen ze, als de zon ondergaat stoeien ze met elkaar, jagen op vis en dan is het weer tijd voor een slapie. Om 20.00 uur waren we weer bij de auto en zijn we terug gereden naar Dunedin om een pizza te nuttigen. In de stad stond een groot kinderkoor Christmas Carols te zingen en om 21.30 uur werd met veel bombarie de grote, versierde kerstboom ontstoken. Het begon net te schemeren, je loopt in een korte broek en dan gaat de kerstboom aan, een rare gewaarwording.