dag 68

Nau mai, haere mai beste lezers en lezeressen. Vanmorgen gestart met een wandeling door Rotorua, een stad waar circa 55.000 mensen wonen. Rotorua ligt in een gebied met veel geothermische activiteit van vulkanische oorsprong. Aan die vulkanische activiteit, je ruikt de zwavel en afhankelijk van de wind ook rotte eieren, dankt de stad haar toeristische traditie. We liepen door een park waar steeds stukken grond omheind waren en borden bij stonden: danger, very hot. Je zag het borrelen en stomen, zie foto's. Bij één soort van meer kon je via een houten brug van de ene kant naar de andere kant wandelen. Je loopt dan bijna met je voeten in het hete water.
Daarna doorgelopen naar een gemeenschapshuis van de Maori's. Deze huizen zien er indrukwekkend uit en zijn versierd met allerlei houtsnijwerken. De Maori's komen hier bijeen voor bruiloften, vieringen en andere rituelen.
Toen naar ons motel en nette kleren aan want om 17.00 uur zouden we opgehaald worden voor een bezoek aan een Maori dorp, zoals Jos tegen de kinderen zei: voor een hongi, haka en hangi. Een Maori haalde ons en zo'n 30 anderen op met een bus en vertelde tijdens het rijden het één en ander over de Maori's. Het woord 'respect' staat hoog bij hen in het vaandel. Je dient je te gedragen anders ben je niet welkom. Eén iemand uit de bus werd aangewezen als leider van de groep, die moesten we in de gaten houden. Bij aankomst volgt eerst een welkomstritueel, de leider werd afgevaardigd. Met een boot kwamen de Maori strijders aan en deden eerst een 'wilde' dans. Toen Maxima en Willem-Alexander een jaar geleden hier op bezoek waren kregen zij hetzelfde voor hun kiezen. Je mag dus niet zomaar naar ze toelopen, een hand geven en hallo zeggen. Nee, je pakt op een gegeven moment een groene tak van de grond en als de Maori je dan een 'neusje' geeft is het ijs gebroken en ben je welkom. En waarom nou een begroeting met de neus? Bij een officiële begroeting van Maori's worden voorhoofd en neus tegen elkaar gedrukt: het voorhoofd is de plaats van gedachten en herinneringen aan de voorouders ("Ik laat jou toe in mijn familie"); de neus staat symbool van ademhalen, leven ("Ik wens jou adem, leven toe"). Ook onze eigen koning stond te 'neuzen'. Na het welkom kregen we een aantal soort van workshops. We hoorden over hun muziekinstrumenten, sport en spel, houtsnijwerken en de betekenis van de tatoeages. Bij de waka (boot) werd uitgelegd hoe de Maori's in Nieuw-Zeeland terecht gekomen zijn, lang voordat de Europeanen het land ontdekten. En last but not least: uitleg over de HAKA! Daar dit toch een mannendans is werden alle mannelijke bezoekers gevraagd mee te doen en zo stond Jos de Haka te dansen. Lachen dus, want het is veel geschreeuw, enge gezichten trekken en aan het eind van de dans steek je de tong zover mogelijk uit.
In Nederland wordt het niet zo op prijs gesteld wanneer je tong buitenboord zwabbert, hier mag het. Na deze gekkigheid kregen we te zien hoe er op traditionele manier gekookt was voor ons. Ze koken in de grond. Als je het niet weet zie je niet eens dat er pannen in de grond zitten. De pannen worden afgedekt met doeken met daar overheen zand. Deze werden uit de grond gehaald en wij mochten aanschouwen dat er aardappelen, groente, vlees en vis gekookt waren voor ons. Terwijl een groepje Maori's de tafels dekten werd er een show opgevoerd met veel dans en muziek, heb daar erg van genoten. Daarna aan tafel en we hebben lekker gegeten! Er werd gestart met een gebed in het Maori en toen konden we aanvallen. Geweldig zoals alles geregeld was, goed tempo en er was genoeg voor iedereen. Als kers op de taart een heerlijk dessert en een kopje koffie. Daarna werden nog enkele liederen ter gehore gebracht en toen was het tijd om de bus met de chauffeur op te zoeken en dat was echt een malloot en dat is niet negatief bedoeld. Het was lachen, gieren, brullen in de bus. En na iedere zin riepen we in koor: 'kia ora', dat is een groet in het Maori. Het was echt een leuke en leerzame avond. Bijzondere, sterke mensen, die Maori's. Ze lijken zo oorlogszuchtig en kijken niet altijd vriendelijk maar dat is duidelijk de buitenkant.

Aan de liefhebbers van de Hobbits en the Lords of the Rings: morgen gaan we naar de Hobbiton. Ik ben niet zo thuis in deze materie (ja schande, schande, ik weet het) Jos wel, die gaat jullie daar morgen alles over vertellen.