vrijdag 9 augustus

Zo, nou of dat een luxe is zo'n bad. Even snel douchen is er niet bij. Het is prachtig hoor, de aankleding en alles en voor 2 nachten hartstikke leuk, maar erg praktisch is het niet. Alleen maar lekker genieten van dit alles. Vanmorgen heerlijk ontbeten met nog 4 andere gasten. De gastvrouw en -heer, lopen beiden in dezelfde kledij en serveren steeds een ander lekkernij. En de tafel is ook weer zo prachtig aangekleed, je kijkt je ogen uit. Het weer was opgeklaard, we konden op pad. We zijn eerst een stuk richting het oosten langs de St. Lawrence Rivier gereden en gestopt bij de plaatsen Saint-Fidéle en Côte-Nord. Daar bij de Sainte-Catherine baai, jawel hou je vast, hebben we de 1e bijzondere beesten gespot: de Beluga! Ik had er nog nooit van gehoord maar ze bestaan echt, ze zijn wel heel zeldzaam. Het dier lijkt op een witte dolfijn, om even precies te zijn: De witte dolfijn, ook wel beloega of witte walvis genoemd, is een tandwalvis. De witte dolfijn heeft een krachtig lichaam met daarop een kleine afgeronde kop, een korte snuit en op zijn voorhoofd heeft hij een dikke speklaag. Naast hun geheel witte of grijze kleur is voor deze soort kenmerkend dat hij in tegenstelling tot de meeste andere walvissoorten een buigzame nek heeft, zodat hij kan knikken en zijn hoofd kan draaien. (aldus Wikipedia) We zagen de dieren net als een dolfijn uit het water komen, niet zo hoog en dartel, maar door zijn witte kleur valt het beest goed op. Er zijn niet zoveel Beluga's meer, je kan ze adopteren. Dat betekent dat je geld doneert waardoor er meer onderzoeken kunnen plaatsvinden naar de oorzaak waarom Beluga's met uitsterven worden bedreigd. Dit hebben we dan alvast maar weer mooi meegemaakt! Na dit avontuur zijn we richting het westen gereden langs de St. Lawrence Rivier. In Saint-Irénée een broodje gegeten en aan het strand een uurtje gelezen. Toen doorgereden naar Baie-Saint-Paul. Een stadje waar veel kunst en galerieën te bezichtigen waren. Hier gedineerd. Wat opvalt is dat de Fransen zo slecht Engels spreken, zelfs in een restaurant kunnen ze je zo slecht helpen. Tijdens het ontbijt zei een gast dat ze het zo bijzonder vond dat wij Nederlanders zo goed Engels kunnen spreken, ze had mij toen nog niet horen praten! en ik denk dat ze gelijk heeft. We slaan misschien wel een beetje door in Nederland. Wanneer je bijv. in Amsterdam een bestelling doet op een terras of in een restaurant gebeurt dit vaak in het Engels omdat de bediening geen Nederlands spreekt. Nog even genieten van dit onderkomen, morgen gaan we naar de hoofdstad Quebec. Bij de foto's een wit, houten kerkje, gebouwd door een Schot lang geleden. Hij was de enige Protestantse tussen de Katholieken en bouwde een kerkje voor hemzelf en zijn gezin. Zondags ging hij zelf voor. Ook een foto waarop enkele huizen van Canadezen staan. De meeste huizen zijn van hout gebouwd.