reis naar Bergerac

Tjonge, wat nog even een verrassing gisteravond. De dames winnen de 400m estafette op de w.k. atletiek! Fantastisch, wat een mooie prestatie. Op de i-pad zagen we dit alles gebeuren, de gasten in het hotel weten nu precies waar wij vertoeven.[e-1f609]

We hebben, nadat de feestvreugde weggeëbd was, getest of de wekker het nog deed. En ja hoor, vanmorgen om 7.00 uur liet hij van zich horen. Even een ontbijtje in het hotel genuttigd, broodjes voor onderweg gekocht bij de boulanger, koffers in de auto en toen op weg naar Bergerac.

Met de vlam in de pijp scheuren over de Franse wegen. Het schoot lekker op, ook bij Parijs. Af en toe even een sanitaire stop. When we were younger than today, gingen we geregeld op vakantie naar Frankrijk. Wat een schok waren toen die voetstappen tijdens een sanitaire stop. Er stond nooit een gebruiksaanwijzing bij, in Nederland kenden we dit niet, hoe moet je dan als vrouw hier iets achterlaten? Die voetstappen hebben we vandaag niet meer gezien, de toiletpot is hier inmiddels ook ingeburgerd. Makkie, kakkie zou je denken. Nou, laten we het erop houden dat we vandaag voldoende gym oefeningen gehad hebben.

Hoe verder we naar het zuiden afzakten, hoe heuveliger het werd. Gezien onze naam houden wij wel van heuvels, maar de auto had het zwaar. Enige aansporing was nodig wanneer we aan het klimmen waren. Voor de rode bolletjestrui komt onze auto niet in aanmerking. Het afdalen ging beter, af en toe moesten de teugels worden aangetrokken, anders was de auto eerder beneden dan wij.

In Bergerac aangekomen was het even zoeken naar ons onderkomen. Veel oude gebouwen met vakwerk en jawel, daar vertoeven wij ook in een appartement de komende dagen. Klimmen en klauteren om naar de 2^e verdieping te komen, alles kraakt en piept. Een heel oud huis in het historisch centrum van Bergerac, verborgen in een rustige, pittoreske straat. En in 2 minuten ben je bij de rivier de Dordogne of in de stad. Hier gaan wij ons wel een aantal dagen vermaken.