dinsdag 6 augustus

Wat is Wolfville voor een plaats? Wolfville is een stadje in de Canadese provincie Nova Scotia en telt 4195 inwoners, ietsiepietsie meer inwoners dan Kamerik. Het is niet te vergelijken met Kamerik. Dit komt doordat de stad de thuisbasis is van de Acadia University en de Landmark East School. Locale bewoners zeggen ook dat door de 2 Hoge scholen er veel te doen is in Wolfville, het houdt de stad levendig. In Kamerik zijn we in het bezit van 2 basisscholen, klein verschilletje dus.
Vandaag naar het National Historic site Grand-Pré geweest, gelegen in het hart van een adembenemend UNESCO -werelderfgoed. Ooit een bloeiende nederzetting in Acadia, bewoond en bewerkt door de Fransen en de oorspronkelijke bewoners, de Mi'kmaq, en nu één van de belangrijkste gedenktekens voor de omwenteling en de veerkracht van het Acadiaanse volk. Het betreft hier kolonisten die in de 17e eeuw Frankrijk ontvluchtten om een betere wereld te stichten. Met noeste arbeid en veel kennis van dijken en sluizen wisten ze hier een agrarische gemeenschap te stichten die in harmonie leefde met de indianen. Ze wilden een geweldloos bestaan, maar kwamen in de 18e eeuw klem te zitten tussen de Europese grootmachten Frankrijk en Engeland. Beiden vonden dat de Acadians hun kant moesten kiezen. Toen de Engelsen met het verdrag van Utrecht (!) de beschikking kregen over Nova Scotia was het gauw afgelopen met de Acadians. Al hun huizen en bezittingen werden verbrand en de mensen werden gedeporteerd naar andere gebieden, soms zelfs weer terug naar Europa. Velen hebben dit niet overleefd. Uiteindelijk is een deel er toch in geslaagd om weer terug te keren, en vandaag de dag zijn er veel Canadezen met Acadiaans bloed in hun aderen. Grand Pre is de plek waar de deportatie wordt herdacht. Maar overal op Nova Scotia zijn er ook nu nog Acadiaanse gemeenschappen, die trots hun vlag langs de kant van de weg laten wapperen. Nadat we al deze informatie tot ons genomen hadden zijn we nog even naar de kust gereden waar het water inmiddels op z'n hoogst was. In deze buurt zien we landbouwgrond, graan- en maisvelden. In de andere gebieden waar we waren zagen we met name weilanden, geen koeien of ander vee. Dit was ons laatste dag op Nova Scotia. Morgen gaan we verder naar de provincie New Brunswick. We hebben veel gezien maar nog lang alles niet verteld. Er is veel geschiedenis op Nova Scotia. Toen we aankwamen vertelde de taxi chauffeur ons meteen over de explosie van Halifax in 1917 waar ongeveer 2000 mensen omkwamen en zo'n 9000 mensen gewond raakten. Het is nog steeds de grootste door de mens veroorzaakte niet-nucleaire explosie. Alles in een gebied ter grootte van twee vierkante kilometer werd weggevaagd, inclusief de nabijgelegen dorpen Richmond en Dartmouth. En dan Tim Hortons ->op elke hoek van de straat is er Tim Hortons Cafe and Bake Shop. Het is een Canadese fastfoodketen die zich specialiseert in koffie en donuts. Tim Hortons opende in 1964 haar eerste filiaal in Hamilton en groeide sindsdien uit tot Canada's grootste restaurantketen. En eerlijk is eerlijk: de koffie is goed te drinken en het kost niet veel geld. Een euro voor een small coffee, dat staat bij ons gelijk aan 2 kopjes koffie. Wat ook opvalt zijn de vlaggen. Bij ieder huis wapperen vaak 2 vlaggen; de vlag waaraan je kan zien waar de bewoner oorspronkelijk vandaan komt en de Canadese vlag. Dat is in Nederland volstrekt onmogelijk met alle regeltjes rondom het vlaggen. En nu de ogen maar even dicht en denk eens aan Leonardo DiCaprio en Kate Winslet en die prachtige muziek van de film 'de Titanic'. Je ziet ze nog weer samen voor op het schip staan of bibberend in het water liggen. Een waar gebeurd verhaal, weergegeven in een film. Dat grote schip de Titianic zonk in 1912 in de wateren bij Nova Scotia, er kwamen 1522 opvarenden om het leven. 150 van hen, waaronder Jack Dawson, de hoofdrolspeler uit de film vertolkt door Leonardo DiCaprio, liggen begraven in Halifax. Dit was Nova Scotia, wij vervolgen onze reis door Canada.