donderdag 15 augustus 's avonds
Door: Geralda
Blijf op de hoogte en volg Geralda
15 Augustus 2019 | Verenigde Staten, Anchorage
Nadat het verslag(je) geschreven was zijn we achter een auto aan gegaan. Dat was zo geregeld echter het rijbewijs van mij is en was nergens te vinden. Wilden we allebei rijden dan moesten er ook 2 rijbewijzen getoond worden. Pech voor Jos, hij moest rijden, pech voor mij, ik moest de kaart lezen en op tijd aangeven of hij links of rechts moest. Hoe we dat in Halifax gedaan hebben weten we niet of.....mijn rijbewijs is daar blijven liggen of hij ligt nog thuis en hebben we gewoon mazzel gehad dat we geen politie controle hebben gehad. Afijn, Jos nu achter het stuur. We kregen nog wat tips mee van de eigenaar van het verhuurbedrijf, het was mooi weer dus gaan met die banaan. We zijn gestart met het rijden van de Tony Knowies Coastal Trail, in gewoon Nederlands betekent dat langs de kust rijden. Her en der waren stopplaatsen waar uitkijkpunten waren of je kon er wandelen. Beiden hebben we gedaan. Jos wilde graag de zalmen zien zwemmen en dat kon bij het Ship Creek Overlook Park. Dat was even schrikken want het was een waar kerkhof van dode zalmen, waarschijnlijk door de lage waterstand. Geen prettig gezicht. Je kon op verschillende bruggen kijken en bij de laatste zagen we nog enkele zalmen tegen de stroom in zwemmen. Op advies zijn we een stuk van de route naar het zuiden gaan rijden richting Seward. Dat was werkelijk fenomenaal, zo mooi. We hadden onderweg ergens een lunch gescoord en onderweg ergens op gegeten met de bergen, met een enkele sneeuwtop, en het water voor ons. Achter ons bergen, rotsen met wilde berggeiten. Zo jammer dat de foto's niet te plaatsen zijn, had die prachtige uitzichten graag gedeeld met jullie. Nadat we bekomen waren van al dat moois zijn we naar het Alaska Native Heritage Center geweest. Een museum waarin de vele soorten Eskimo's uit Alaska hun culturen tentoonstellen in de vorm van dans, zang, film, informatie en het tonen van hun oorspronkelijke behuizing, kano's en gereedschappen. Erg interessant. De jongeren van de verschillende stammen gaven uitleg bij het bezichtigen van de nagemaakte huizen, iglo's. De oorspronkelijke bewoners van Alaska, en dat zijn heel wat stammen/groepen, hebben hun krachten gebundeld en er echt iets moois van gemaakt en zo laten ze op deze manier hun cultuur niet verloren gaan. Als laatste bezochten we het natuurpark 'The Eagle River', waar we een klein stukje gewandeld hebben. Ook mooi, maar inmiddels stroomde mijn hoofd over van zoveel indrukken. Het was inmiddels 18.00 uur, tijd om terug te gaan. Maar ja, de weg terug was lastig. De telefoons hadden geen bereik en kaart lezen is nou niet iets waar ik veel op geoefend heb, dat doet Jos normaliter. Uiteindelijk zijn we, weliswaar met klotsende oksels en zweet op m'n voorhoofd, op plek van bestemming gekomen. Onderweg kwamen we langs een vliegveld waar heel veel van die kleine vliegtuigjes staan. In The Flying Docters' zie je die ook voorbij komen. Het schijnt dat hier de drukste landingsplaats is van die kleine vliegtuigjes, er zijn dus vele plekken in Alaska waar je niet met een auto kan komen. Verder vonden we het tot nu toe niet erg kleurrijk hier. De huizen zijn stuk voor stuk somber van kleur, in tegenstelling tot de woningen in Canada die vele malen kleurrijker zijn. Maar goed, het is een 1e indruk. Het auto avontuur is nu echt voorbij. Morgen gaan we met de bus naar Seward waar we op een boot stappen. In 7 dagen tijd varen we naar Vancouver terug. Onderweg leggen we aan bij: de Hubbard Gletsjer, Juneau (de hoofdstad van Alaska), Skagway, Icy Strait Point en Ketchikan. We hopen enkele walvissen en andere beesten te spotten. Gelukkig is een rijbewijs niet nodig, we hebben meer aan een geldig zwemdiploma zullen we maar zeggen. Of er nog meer verslagen komen is niet duidelijk. Ik ga er vanuit dat er weinig of geen wifi is wanneer je op de oceaan dobbert. De dagverslagen worden wel gemaakt, voor ons reisvakantieboek uiteraard, het plaatsen gebeurt dan over een week wanneer we weer met beide benen op de grond staan. En anders horen jullie weer eerder van ons. Het is nu hier 22.00 uur en nog volop licht buiten, bij jullie is het 8.00 uur en ook licht! Arrivederci.