vrijdag 16 en zaterdag 17 augustus

Een kwartier de tijd om een verslag te plaatsen. Het is zondag 18 augustus en we liggen aan wal in de hoofdstad Juneau. In een koffietentje een voucher voor een kwartier internetten weten te bemachtigen. Bij deze het verslag van vrijdag en zaterdag.

Om 12.00 uur vrijdag konden we de koffers in het centrum van Anchorage droppen en hadden we nog tweeënhalf uur de tijd om het centrum te verkennen. Gezellige winkeltjes, grote bloeiende bloembakken, veel souvenirwinkeltjes en mooi weer, kortom het was goed vertoeven. Bij een bekend koffie/eettentje geluncht, hij staat op de lijst van de tien activiteiten die je bezocht moet hebben. Er hangt een grote wereldkaart waarop je met een speld kan aangeven waar je vandaan komt. Er hingen al drie spelden bij Nederland, wij waren de 4e bezoekers van dit jaar die uit Nederland komen. Daarna met een bus een rit van 3 uur gemaakt om in Seward te komen, waar de boot gaat vertrekken. Onderweg was de natuur adembenemend mooi. Met zo af en toe nog een klein dorpje. Bijzonder was dat het al een week niet geregend had terwijl het normaal om deze tijd dagelijks regent. Er wordt gevreesd voor bosbranden als het niet op korte termijn gaat regenen.
Na het inschepen moest er om 19.30 uur eerst een evacuatie/dril oefening gedaan worden. Je bent verplicht deze te volgen. In rijen sta je op een bepaald dek waar het alarm afgaat -> 7 korte en 1 lange toon betekent: gevaar, zorg dat je bij de reddingsboten komt met een reddingsvest! Je waant je echt even op de Titanic. Gelukkig passen er nu meer personen in de reddingsboten. Om 20.00 uur vertrok de boot uit Seward richting de Hubbard Glacier. De wandelbenen moesten nog wel even omgeruild worden voor een stel zeebenen. Af en toe heb je het idee dat je te diep in het glaasje gekeken hebt. We hebben al één oudere dame als een zoutzak zien vallen omdat de boot schommelde. Patsie boem en daar lag ze op het dek. Ze kon gelukkig met wat hulp weer overeind komen. Op zaterdagmiddag kwamen we bij de Hubbard gletsjer aan. Het is de grootste gletsjer van Noord Amerika en steekt maar liefst 350 feet, oftewel ruim 100 meter boven het zeewater uit. De foto’s zijn genomen van 2 kilometer afstand! Terwijl we er waren brak er zo af en toe een gigantisch stuk van de gletsjer af, waarna de vele ijsbrokken (sommigen ter grootte van een huis) richting de oceaan (Pacific) dreven. Voordat er een stuk afbreekt hoor je enorm gerommel en lawaai vanuit de zee. Onder water speelt zich het proces af, boven water zie je het afbreken. Dat afbreken heeft niets te maken met global warming. Het is een natuurlijk proces : er komt wat bij en er gaat wat af. De Hubbard is een van de weinige gletsjers die nog groeien! Aan de waterrand konden we met de verrekijker nog een groep robben waarnemen. Die lagen lekker te zonnen, want het was prachtig weer. We hebben tot half zeven in de avond buiten zitten lezen in het zonnetje. Ben je in Alaska….!
Deze route van Alaska naar Vancouver wordt voor de laatste keer gevaren want de winter staat voor de deur. In enkele delen van Alaska zal deze week de 1e sneeuw vallen. Niet te geloven he?