dinsdag 20 augustus

Soms lig je ergens wakker van of word je door iets gewekt bijv. een schommelende boot die ergens aanlegt. Nou wij niet. Toen de ogen en gordijnen vanmorgen open gingen lagen we alweer voor anker, dit keer in Icy Strait Point, een toeristenbestemming in particulier bezit net buiten het
kleine dorpje Hoonah in Alaska. Het ligt op het eiland Chichagof en is vernoemd naar de nabijgelegen ijzige straat. Er lag een mega grote loopplank met een aantal bochten naar het vaste land. Wanneer je direct van de boot af zou gaan zou je bijna naar de vaste wal kunnen lopen zo laag stond het water. De zon scheen uitbundig, de temperatuur lag zo rond de 16, 17 graden. Icy Strait Point bestaat echt alleen uit gebouwen waar je kan shoppen en eten. Verder zijn er vele activiteiten te doen zoals kanoën, vissen en met de boot de zee op gaan om orka’s en walvissen te spotten. Dit laatste hadden we geboekt, we moeten toch eens beesten gaan zien die je niet dagelijks in Kamerik tegenkomt. En jawel, we waren nog niet op de zee en daar werden we begroet door een aantal orka’s. Het bewijs heb ik echter niet, want krijg die beesten maar eens op de foto terwijl je op een boot staat en ze steeds alleen maar boven komen om lucht te happen. Terwijl je knipt zijn ze alweer onder. Het zag er wel mooi, zwierig uit. Veelal zwommen ze met z’n tweeën. Ze bewegen zich sierlijk in het water. Je herkent ze aan het witte vlak dat net boven water uitkomt. Toen we verzadigd waren zette de kapitein de versnelling in de hoogste stand om nog verder de oceaan op te varen. Voorschrift om met de excursie mee te kunnen was dat je niet zeeziek werd en als je dacht dat wel te worden moest je vooraf iets nemen wat voorkomt dat je ziek wordt. Zie je allemaal mensen op de boot met van die pleisters achter de oren! Het zal ongetwijfeld helpen maar vandaag kon je bijna niet zeeziek worden. Er was geen wind, weinig golfslag en de zon bij de hand, genieten dus op het water. Na anderhalf uur varen klonken er opgewonden kreten, gingen passagiers van links naar rechts lopen want we naderden de walvissen. En ook deze hebben we zien zwemmen. Het was niet het grootste soort maar bijzonder is het wel als je die staarten boven water ziet komen. We hebben een half uur om de walvissen gecirkeld en de walvissen om ons en toen zijn we terug gevaren. De reis gaat verder naar Ketchikan. Vanaf 18.00 uur is het begonnen te regenen. Prima, wij zitten hoog en droog, op dek 9.