Cabo de São Vicent

Dinsdag 31 oktober

Na een rustige start van de morgen zijn we naar Cabo de São Vicent gereden, het meest westelijk puntje van Europa. De afstand naar Kamerik is 2.502,4 km. De kaap São Vicent heeft zijn naam te danken aan de legende aan het lichaam van St. Vincent, een martelaar en heilige uit de 4^e eeuw die hier aan land zou zijn gekomen. In de Middeleeuwenwerd dit ‘het einde van de wereld’ genoemd en zo voelt het ook een beetje. Als je er naar toe rijdt wordt het landschap steeds ruiger. Geen of weinig begroeiing vanwege de vele stenen en rotsen. De ruige natuur op deze kaap is heel anders dan de rest van de Algarve. Vanaf de 140 meter hoge kliffen, heb je een prachtig uitzicht op de Atlantische Oceaan. Er zijn vissers die op of halverwege de kliffen staan te vissen op een klein stukje uitstekende rots. Al een gevaarlijke wandeling er naar toe met de visspullen. Ze vingen vandaag veel brasems en wel de gestreepte brasem.

Wandelen gaat alleen via rotspartijen. Soms lijkt het alsof je op de maan loopt, het gaat niet snel en je moet uitkijken waar en hoe je de voeten neerzet, maar wel heel mooi om zo over de kliffen te lopen.

De enige bebouwing in de wijde omgeving is de vuurtoren op dit puntje van de kaap. Deze is gebouwd in 1846 op de ruïnes van een oud klooster. Voorheen was deze ook te bezoeken, echter de laatste maanden is hij gesloten voor publiek.

Na dit natuur geweld aanschouwt te hebben zijn we terug gereden naar Lagos. Onderweg gestopt om de surfers te spotten die lagen te wachten op hoge golven, daarna in Sagres iets gegeten. Sagres is een klein vissersdorpje en een erg populaire bestemming voor de surfers. Ze lagen wel in het water maar er was bijna geen wind en geen golfslag, jammer genoeg. Want het lijkt altijd wel spectaculair als een surfer uit het water komt en over de golven naar het strand komt.

Terug naar Lagos, en daar gebeld met het thuisfront, want onze jongste, Alexander, is jarig! Gefeliciteerd jongen. Jullie drinken in Nederland een drankje, wij nemen er een portje op.

Een bijzondere dag achter de rug. Je denkt dat je al veel gezien hebt, en dat hebben we ook, maar dit was weer heel mooi. En als afsluiting een prachtige zonsondergang.

Saudações