Durness, Highland Games

Om 9.15 uur vertrokken we naar Durness, nadat we eerst de auto voorzien hadden van brandstof. Veel goedkoper dan in Nederland, maar dat kan al gauw.

De weg er naar toe is schitterend, wat een mooie, schilderachtige route! De natuur is prachtig en dat komt mede doordat het mooi weer is. Alles is goed te zien, niets ligt in de mist of wolken. En als de zon dan zo op de heuvels en bergen schijnt, dan ziet dat er fabuleus uit. De kwaliteit van de weg is niet overal even geweldig.

Om 12.30 uur arriveerden we in Durness, een afgelegen dorpje in het noordwesten van Schotland. Het dorp telt 400 inwoners en is daarmee de grootste nederzetting in het gebied. De straten zijn versierd met vlaggetjes, en auto’s rijden af en aan. We worden naar een enorm grasveld gestuurd waar we de auto kunnen parkeren. Dan lopen we naar de velden waar de Highland Games gehouden worden. Een enorm afgezet grasveld met erom heen tentjes en kraampjes en een wandelpad zodat je om het ‘speel’ veld kon lopen. Een band van doedelzakken en drummers liep ieder uur een rondje om het veld en verzorgde zo de muzikale omlijsting. Er werden o.a. atletiek onderdelen afgewerkt, zoals hardlopen, ver- en hoogspringen. Maar ook volksspelletjes voor de kinderen, zoals zaklopen was mooi om te zien. En natuurlijk waren daar de sterke, stoere mannen die hun krachten tentoonstelden. Een enorme boomstam, die je met 3 mannen recht overeind moest zetten, werd door 1 man opgetild. Hij liep ermee en moest hem dan zo gooien dat hij weer rechtop kwam te staan en daarna naar de andere kant viel. Ongelooflijk, wat een power! Prijzen waren er ook te verdienen met ‘volks’ dansen. Op begeleiding van een doedelzak en in klederdracht gekleed, dansten enkele kinderen bijzondere dansen. Bij alle onderdelen was een geldprijs te verdienen zowel bij de wedstrijden van de kinderen als van de volwassenen. Overdag waren de Highland Games voor iedereen, vanavond was het gesloten gedeelte, alleen bedoeld voor de inwoners van Durness. Het was mooi om dit evenement mee te maken. De locatie was zo schitterend. Een natuurlijke tribune, een enorm grasveld met op de achtergrond kliffen. Het weer werkte mee; droog, bewolking en zon. Er was wel een harde wind en met 16, 17 graden kon je best een jas aan hebben. We zien net een stukje van de opening van de Olympische Spelen in Parijs, daar is het echt hondenweer!

Aan het eind van de middag doorgereden naar Rhiconich, een afgelegen gehucht. We overnachten hier in een hotelletje met een prachtig uitzicht. Morgen meer hierover.

We zijn nu een week onderweg en zijn al diep onder de indruk over alles wat we gezien hebben. Het landschap is overweldigend en ja, we mogen helemaal niet klagen over het weer. Veel zon, weinig tot geen regen en dan ziet de wereld er sowieso altijd beter uit.

Deireadh-seachdain math dhut(have a nice weekend)